کاوش موضوع کلاژن

کُلاژِن (به انگلیسی: Collagen) پروتئینی است که در محیط خارج از سلول‌های مختلف گونه‌های مختلف موجودات، وجود دارد. کلاژن یک نوع پروتئین است که بدن ما خودش آن را می‌سازد و می‌توان گفت مثل «چسب طبیعی بدن» عمل می‌کند. بیشتر پوست، مو، ناخن، استخوان، غضروف، زردپی و حتی دیواره رگ‌ها، مقدار زیادی کلاژن دارند. اگر کلاژن را از بدن حذف کنیم، همه این بافت‌ها شل و بی‌استحکام می‌شوند، چون این پروتئین مثل رشته‌های طناب محکم در بافت‌ها کشیده شده و آن‌ها را کنار هم نگه می‌دارد. وجود کلاژن به این دلیل است که بدن برای حفظ شکل، استحکام و انعطاف بافت‌ها به یک مادهٔ ساختاری نیاز دارد. طبیعت در طول میلیون‌ها سال این نقش را به کلاژن داده، چون هم محکم است و هم کمی انعطاف دارد، درست مثل یک تور محکم ولی کشسان. کاربردش در بدن بی‌شمار است: در پوست باعث می‌شود صاف و کشیده بماند و دیرتر چروک شود، در استخوان‌ها و مفصل‌ها کمک می‌کند فشار و ضربه را تحمل کنند، در زخم‌ها هم به ترمیم بافت کمک می‌کند. حتی در قرنیه چشم هم کلاژن هست و به شفافیت و شکل آن کمک می‌کند. کلاژن قوی‌تر از فولاد هم می‌تواند باشد اگر ضخامتشان را مقایسه کنیم؛ یعنی اگر یک رشتهٔ کلاژن و یک رشتهٔ فولاد هم‌اندازه بسازیم، کلاژن می‌تواند وزن بیشتری را تحمل کند. نکتهٔ دیگر اینکه با بالا رفتن سن، بدن کمتر کلاژن می‌سازد، برای همین پوست چروک می‌شود و مفصل‌ها ممکن است سفت یا دردناک شوند. بعضی‌ها با رژیم غذایی مناسب یا مکمل‌ها سعی می‌کنند روند کاهش آن را کندتر کنند، اما بهترین راه برای داشتن کلاژن سالم، تغذیه خوب، خواب کافی و دوری از نور زیاد خورشید و سیگار است. پروتئین کلاژن به صورت رشته‌های کلاژن مشاهده می‌شود. رشته‌های کلاژن در همه انواع بافت پیوندی بجز خون نیز وجود دارند، ولی به میزان متفاوت یافت می‌شوند. سنتز کلاژن به‌وسیله فیبروبلاست‌ها مشابه ساخت سایر پروتئین‌ها می‌باشد. سنتز کلاژن توسط سلول‌های استئوبلاست در استخوان، کندروبلاست در غضروف، ادونتوبلاست در دندان، سلول‌های ماهیچه صاف در دیواره رگ‌های خونی و سلول‌های اپی تلیال نیز انجام می‌گیرد. ترکیب اسید آمینه تشکیل دهنده کلاژن در بافت‌های مختلف دارای تفاوت‌های جزئی است. گلایسین بیشترین آمینو اسید موجود در آن است.... بیشتر در ویکی پدیا